MESLEKİ AŞKI İLANLAR ...

ayakkabıcı : ah sevdiceğim sensiz hayat bana bi numara küçük geldi, kalbimi vurdu, su toplattı hop hop hoplattı, canım yanıyor ne olur dön..

bilgisayarcı: açtım kapadım kendimi yine de düzelemedim sensiz.. printerım ol yaz beni yarım yarım..

kabzımal: mevsimlik sebzeler geldi, hormonsuz domates geldi, kütür kütür hıyar geldi sen gelmez oldunnn..

modcu: senden kilitli bir topicim olsun istiyorum sevgilimm

terzi : beli sıkıyorsa sevdanın, don lastiği gibi süneyim sana.. paçalarını kısaltma sevdiğim, selvi boylum al yazmalım benim..

müzisyen : la la la re re re gassaray gassaray cimbom bom şey kafam karıştı kalbimin sol anahtarı, yarımlık notam, bu porte var ya.. sana feda olsun

kasap: senin o bakışların yarim, iki kere çekilmiş kıyma gibi lap diye yapıştırır tezgaha beni.. sinirlerim ayıklanır sesini duyunca.. ben seninim artık, ister inegöl köfte yap beni ister cızbız..

minibüsçü:stepnemi kaybettim sen benden gittin gideli.......
avukat:itiraz ediyorum sayın aşkım.....böğrüm müvekkil misali yanmakta sana tutulalı.....
manav:domates yanaklım....patlıcan dudaklım......enginar kılıklım......3 kilosu bir milyonluk bir aşk değil benimki......

Haber Spikeri:Iyi aksamlar..Evdeki telefondan bildiriyorum.Dun aksam beynime ulasan sinyale gore, sana asigim ve seviyorum.Bir dahaki konusmamiza kadar hoscakal.

Bu da Matematikçilerin ilan-ı aşkı..

Türev tanem, bir tanem, bir sigma işareti kadar kıvrak
bir Pi sayısı kadar sonsuzsun sevgilim. Sana olan
sevgim limitlerin sonsuzluğuna ulaşıyor. Bir bakışın
kalbimde matris kadar derin etkiler yapıyor. Kalem
gibi kaşların, trigonometri gibi karışık saçların,
tebeşir kokusu gibi burnumda tütüyor. Çarpanlara
ayrılmayan denklemler gibi nazlanma. Senden mektup
almak inan integral almaktan daha zor.
Bilinmeyenlerimiz farklı olsa bile polinomlar gibiyiz.
Eğer böyle devam ederse seni keşfedilmemiş dizi
kuralları ile izleyeceğim.
Seninle bir daire olalım. Merkezde ben, etrafımda eşit
uzaklıklarda sen. Nereye bakarsam seni göreyim.
Üzüntülerimiz teğet, sevinçlerimiz kiriş olsun.
Birbirimize o kadar yakın olalım ki, yarıçaplarımızın
limiti sıfıra yaklaşsın. Şu anda y=ax^2+bx+c parabolünün
iki ayrı kolu isek de bir gün tepe noktasında
buluşacağız. Sana bir sinx eğrisi gibi sürekli “k”
sabiti kadar bağlıyım. Hiçbir parantez bizi ayıramaz.